Je hebt van die weekenden waar alles precies op zijn plek valt: het afgelopen binnenweekend was er zo een! Met een fijne groep DTE’ers streken we neer bij Klaverweide, voor een ouderwets duikweekend. Het kamphuis was ruim en gezellig, de zon scheen, de watertemperatuur zat alweer in de dubbele cijfers en er stond een prachtig duikprogramma voor ons klaar. Als bonus werden we ook nog getrakteerd op een zalig driegangendiner van onze eigen chefs Michel en Rob, een duikfoto- en -videoavond én vierden we Ingrids 500ste duik!
Op vrijdagavond stond de eerste duik op het programma: een nachtduik bij de Nieuwe Kerkweg. Een goed aantal buddyparen had er zin in en openden het duikweekend officieel. Het was rustig op de stek dus alle ruimte voor een mooie duik. Naar verluid zijn de zeedahlia’s er nog gewoon te vinden. ’s Avonds later in het kamphuis dronken we er een (of twee) op een mooi weekend.
Zaterdagochtend stond om 7 uur (!) het ontbijt al voor ons klaar. Met grote kannen koffie. Dat was nodig, want sommigen van ons hadden een korte nacht achter de rug. Gelukkig helpt er niets zo goed als een frisse duik: het Koepeltje was de eerste stek van de dag. Prachtig om daar weer lekker onder water te liggen! Inmiddels werd de groep DTE’ers steeds groter. De oppervlaktetijd gebruikten we om Zierikzee in te gaan. Lunchen en koffiedrinken in de zon op een terras, prima te doen. We togen op tijd naar de Zeelandbrug, om een plekje te bemachtigen op de parkeerplaats. Daar wachtten we op de kentering.
Het is een drukke stek en dat was onderwater ook te merken. Het was de 500ste duik van Ingrid en dat kwam een kleine zeedonderpad met ons meevieren. Geslaagde duik, die prachtig begroeide pijlers gaan ook eigenlijk nooit vervelen 🙂
Meteen na de Zeelandbrug stond alweer de volgende stek op de planning: op naar het Frans Kokrif. Erik-Jan moest eerst nog even een koe vangen en terug de wei in zetten, maar daarna konden we ook daar een schitterende duik maken. We hadden de stek voor onszelf en hadden uitgebreid de tijd om de reefballs te bestuderen. Nog een zeedonderpad liet zich daar zien en we vermaakten ons met een prachtig slakje dat op een los stukje wier langs kwam drijven.
De zaterdagavond was in het kamphuis weer meer dan gezellig. Een driegangendiner van Rob en Michel werd ons geserveerd. Om je vingers bij af te likken! Een salade caprese (mét zelfgemaakte balsamicosiroop), pasta met vis, tomaatjes en roomsaus, en home-made creme brulee. Ik weet niet zeker of Rob en Michel in te huren zijn als thuiskoks, maar ik zou het ze vragen 🙂 Na het eten hadden we een foto- en videoavond. Heel erg tof om de foto’s en filmpjes van duikreizen te zien.
Zondagochtend waren we opnieuw vroeg uit de veren voor de laatste dag van het duikweekend. Zoals het DTE betaamd is tijdens het weekend het duikprogramma nog enigszins aangepast. In plaats van de Zuidbout, werd besloten nog een keer de Zeelandbrug aan te doen.
Ook deze laatste duikdag was zonovergoten. Wat hadden we daar een mazzel mee. En wat was het fijn om weer eens een heerlijk en onbezorgd duikweekend met elkaar te kunnen beleven. En waar sommigen in het kamphuis achterbleven om nog naar de F1-race te kijken, waar anderen alweer huiswaarts. Hier zijn de duikspullen inmiddels al gespoeld en hangen te drogen in te tuin. Het was een zalig weekend. Dank aan de EC voor de toporganisatie, aan Michel en Rob voor het koken, en aan iedereen voor de komst en de gezelligheid!
En gelukkig staan er alweer meer duikweekenden gepland! Dus zet alle data vast in je agenda, schrijf je in en ge mee!