Afgelopen weekend was het weer zover. Ons traditionele duikweekend, dit keer op Klaverweide in het schip, zoals onze accommodatie inmiddels is gedoopt. Ongetwijfeld vanwege de vorm van de bar.
het was weer een heerlijk weekend, ondanks de wat frisse temperaturen.
Vrijdagmiddag werd het weekend al door een paar leden officieus ingezet met een duik, maar vrijdagavond was de eerste duik van het programma. een echte nachtduik.
Onder het licht van de maan en begeleiding door Jupiter gingen er 7 van onze leden te water, althans in het officiële gedeelte. Een tweetal (ik zal geen familienaam noemen) was wat later en heeft een half officiële duik gemaakt. Voor Robert en Carmen was het hun eerste nachtduik voor het tweesters brevet. Er werden heel veel palingen gespot, maar de apotheose was wel voor Milenko en Wesley, die bij terugkomst wel het hoogtepunt van de avond hadden. Terwijl Wesley zijn hoofd boven water stak om de duik te beëindigen, bleef Milenko beneden. Lauren riep enthousiast “Daar is vast wat te zien”, Bart voegde er voor de grap aan toe: “Sepia’s” Nu dat bleek geen grap, daar zat er eentje! Aan de nachtelijke hemel werd inmiddels nog een vallende ster gespot.
Terug in het kamphuis werd het nog erg gezellig, waarbij duikverhalen, politiek, gezondheid en alle denkbare onderwerpen wel zijn besproken. Voor sommiggen werd het weer lekker laat (of vroeg). Wat menigeen de volgende ochtend betreurde, omdat het ontbijt al om 07:00 klaar stond. Opnieuw hulde aan de EC dat ze er zo vroeg weer stonden en alles klaar hadden, met als belangrijkste gerecht: Koffie natuurlijk.
De eerste duik, zaterdag was bij Dreischor gemaal, waar Lauren haar OC-schap voor het 3* afrondde.
De duikers waren zeer tevreden over de briefing, vooral over de melding dat het gemaal uitstond. Dit bleek onder water net iets anders, maar verder was iedereen tevreden over de duik. Van Dreischor op weg naar de Zeelandbrug. Hier aangekomen bleek het toch wel teveel tekeer te gaan, dus werd besloten uit te wijken naar Nieuwe Kerkweg.
Maar niet voordat de kandidaten van de Nitroxcursus hun fles nog even gevuld en geanalyseerd hadden natuurlijk.
De extra verplaatsing gaf nog mooi even de tijd om een visje oid naar binnen te werken en vervolgens een duik te maken in het kraakheldere water van de Grevelingen. Ook op deze duik zijn weer meerdere Sepia’s gespot, naast Zeenaalden, Grondels, Steenbolk, Noordzeekrab en ga zo maar door. Hieronder een kleine greep uit Wesley’s foto’s:
Daarna met zijn allen naar het kamphuis, waar Roeland met hulp van velen, maar speciaal te benoemen van Elise en Julie, een heerlijke driegangen Italiaanse maaltijd in elkaar had geschroefd.
In de avond waren er nog een paar helden die een nachtduik wilden (of moesten) maken. Dus met zijn allen opnieuw naar de Nieuwe Kerkweg, waar OC Marten op de kant ondersteund werd door een vrolijk viertal. Naast natuurlijk allerlei mooie duikverhalen, gebeurde het meest opmerkelijke na de duik, toen een van onze leden zijn kofferbak dichtgooide met de sleutels nog in de auto. Gelukkig is er de ANWB, maar helaas werd de aanrijtijd op 60-90 minuten geschat. Gelukkig werd het betreffende lid, wiens naam we niet zullen noemen, mentaal en fysiek ondersteund door de hele groep, totdat de ANWB arriveerde. Fysiek door het lenen van allerlei kledingstukken en mentaal door het aanhoren van veel gevoelige, ondersteunende opmerkingen. Om begrijpelijke redenen hebben we ons gewaardeerde lid in de foto’s onherkenbaar gemaakt. Maar goed gelukkig was de ANWB ruim binnen een uur ter plaatse en 5 minuten later was de auto weer open. Tot groot verdriet van velen bleek het niet nodig raampjes in te tikken.
In het kamphuis aangekomen bleek Thijs een grote pan met warme chocoldaemelk en slagroom klaar te hebben staan voor de toch wel wat onderkoelde DTE-ers. Wat een held die Thijs!
Het duikweekend werd beindigd met een mooie duik in Scharendijke haven. Waarna iedereen, na het poetsen van het kamphuis natuurlijk, weer tevreden huiswaarts keerde.
Via deze weg een hartelijke dank aan de EC-leden voor het organiseren en alle aanwezigen voor de vele gezellige uurtjes! En speciale dank aan de creatieve kant van de familie Swinkels-Moonen:
