Eerste binnenweekend in de lentezon

We hadden het niet beter kunnen treffen: net toen het weer ook een beetje in de gaten kreeg dat het lente wordt, trokken we er met een mooi ploegje DTE’ers op uit voor ons eerste binnenweekend. We streken neer in Den Osse, voor een weekend vol mooie duiken en gezelligheid.

Eerst vis op ons bord, daarna zoeken in het water

Vrijdag
Dat begon al direct vrijdagmiddag. Met een eerste duik voor de vroege vogels onder ons. Die was bij het Gemaal. Daarna was ook het kamphuis open in Den Osse en konden de spullen daar worden gedropt. Vervolgens togen we alvast naar de volgende stek: Nieuwe Kerkweg. Daar genoten we eerst van een visje op ons bord, voordat we ze gingen zoeken in het water.

We struikelden bijna over de brede ringsprietslakjes. Supermooi!

Het was een mooie nachtduik, met een lading brede ringsprietslakken waar je u tegen zegt én een rode zeedonderpad. Prachtig. En met natte haren (en sommigen ook een onbedoeld nat pak) togen we naar het kamphuis voor een welverdiende borrel om weer wat op te warmen.

Zaterdag
De zaterdag begon traditioneel met een duikje bij het Koepeltje. We parkeerden dit keer niet bij de friettent, maar aan de andere kant, bij de haven. Dat scheelt een hoge trap. En de stek blijft mooi! En gelukkig bleef het onbedoelde natte pak dit keer achterwege 😉

Frietjes en kibbeling in de zon bij het Koepeltje

Het goede nieuws was dat ook aan deze kant van de stek inmiddels een frietkot op wielen was neergestreken, dus we konden lekker blijven zitten voor de lunch. Met een lentezonnetje op onze snoeten was dat ontzettend genieten.

Den Osse Haven stond als volgende stek op ons lijstje. Altijd een schitterende plek en bijna iedereen toog dan ook opnieuw het water in. De OC kreeg gezelschap van Charlotte en Pierre. Soms is het aan de kant in het zonnetje, net zo fijn als onder water 😉

De EC had een werkelijk ingenieus avondmaal voor ons in petto: waar we eerder al eens hamburgers leerden bouwen, kregen we dit duikweekend build-your-own-wraps voorgeschoteld. En dat was me een partijtje lekker! (En soms een beetje pittig als je even niet in de gaten had dat de jalapeno’s échte jalapenos waren en dat die soms ook door een sausje enzo waren gegaan.) Het was echt smullen en we zijn allemaal geslaagd voor het bouw-je-wrap-diploma!

Met ook de hartelijke groeten van deze kreeft
Het resultaat van een poging tot foto vanuit de gordijnen…

Voor de echte die-hards stond er ook nog een zaterdagavond duik op het programma. Maar sommigen van ons hadden al een flesje opengetrokken en al een nieuwe borrelavond begonnen. Waar we onder meer bespraken hoe je het beste een foto neemt onder water (iets met het verschil in de witbalans in tropisch water en in NL-water) en hoe je het beste een foto maakt in het kamphuis (niet in de gordijnen, zo blijkt. Hoe hard je het ook probeert.)

Zondag
In het kader van de kleine-oogjes, schoven we het ontbijt op zondag ietsje op. Maar ook de aanwezigheid van koffie was door de EC uit-ste-kend geregeld. En met voldoende caffeine in ons systeem gingen we op voor de laatste duik van het weekend. Een laatste keer ‘operatie stofwolk’, richting Nieuwe Kerkweg andermaal. Toen die vol bleek, was Frans Kokrif een prima alternatief.

Na die laatste mooie duik en weer met vers gevulde duikflessen, reden we vervolgens huiswaarts. Met mooie duiken in ons logboek, heerlijke avonden in het kamphuis en een berg fijne herinneringen aan een heerlijk weekend. Met speciale dank aan de EC, voor de puike organisatie en al hun harde werk. Michel, Wesley en Roeland-van-de-wraps: het was top!