Het was op meer manieren dan één een zeer memorabel Zwoele Zomeravonden Weekend dit jaar.
Een paar gelukkigen onder ons mogen weer wat bijzondere bezichtigingen bijschrijven op hun lijstje:
op de valreep tijdens de laatste duik van het weekend is bij de stek Stelhoeve een pijlstaartrog
gespot! Dat alleen al maakte het weekend meer dan de moeite waard. Maar ook een ruim aantal
sepia’s en sepiola’s kon worden genoteerd.
Niet alle duiken leverden echter dergelijke bezichtigingen op. Of überhaupt zicht. De
zaterdagmiddagduik bij Kattendijke was memorabel op zijn eigen manier: niets te zien. We werden
bij het te water gaan al gewaarschuwd door andere duikers: ‘Het zicht is echt nul!’. Maar je kent ons
DTE’ers: wij zijn Waalre gewend, en daarbij bepalen we graag voor onszelf hoe slecht het zicht is. Van
eigenwijsheid is verder geen sprake… Maar als je je meters niet meer kunt aflezen, dan is verder
duiken niet verantwoord. Toch een duik om niet snel te vergeten, niet in de laatste plaats omdat het
Michels 500 ste was! Dat is later op de camping nog goed gevierd met bubbels en een toast op de
volgende 500 duiken.
Behalve de duiken met en zonder zicht, was er natuurlijk ook de gezelligheid bij de tent. Het
weekend deed zijn naam eer aan. De avonden waren zó zwoel, dat de poederkoe er van is
gesmolten, daar was slechts een vloeibaar drabje van over.
En ook de partytent is spontaan door zijn
hoefjes gezakt. (Niets dat een paar tie-wraps niet konden oplossen, overigens. ) Dat alles kwam
natuurlijk enkel, helemaal en volledig door de zwoelheid van het weekend en had niets, maar dan
ook niets te maken met de regen en/of windstoten. Dat moge duidelijk zijn 😉
Het was een weekend om niet snel te vergeten. Volgend jaar weer!